Ten serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystanie z witryny oznacza
zgodę na ich zapis lub odczyt wg ustawień przeglądarki.

X Zamknij


 

ISSN 1897-2284

 
 
 
  Spis treści
:. Aktualności
:. Kultura
:. Sport
:. Felietony
:. Nasze rozmowy
:. Kronika policyjna
Redakcja
:. Kontakt e-mail
Partnerzy:
 
95–lecie komunikacji miejskiej2005-11-18  18:23:56
Kategoria: Aktualności

Komunikacja miejska w Słupsku liczy sobie już 95 lat. Z tej okazji w czwartek, 17 listopada w słupskiej Filharmonii przy ul. Jana Pawła II odbyła się uroczysta gala, na której uroczyście wręczono pracownikom i emerytom Miejskiego Zakładu Komunikacji w Słupsku Złote, Srebrne i Brązowe Krzyże Zasługi. Tegoroczne obchody włączono również w cykliczne spotkania branży komunikacji miejskiej, w ramach których odbyło się spotkanie w słupskim ratuszu. Tematem tegorocznej Komisji Autobusowej była „Aktualna oferta producentów autobusów ze szczególnym uwzględnienie problemów ochrony środowiska”. Wszyscy producenci zaprezentowali swoją aktualną ofertę, a na placu wystawione zostały najnowsze autobusy prawie wszystkich polskich producentów. (jas)

W roku 1910 w Słupsku obchodzono 600–lecie nadania praw miejskich, a jednym z akcentów tych obchodów było uruchomienie komunikacji tramwajowej. Ten właśnie rok uznaje się za początek komunikacji miejskiej w Słupsku, a tramwaje po ulicach miasta jeździły do roku 1959. Początkowo uruchomiono dwie linie, później trzecią i oznaczone były kolorami czerwonym, zielonym i niebieskim. Komunikacją zajmował się Zakład Miejski mający trzy oddziały, które zajmowały się: pierwszy gazownią i wodociągami, drugi elektrownią i tramwajami, a trzeci cegielnią. Przedwojenny tramwaj składał się tylko z jednego wagonu motorowego. Do roku 1945 w użyciu były dwa typy wozów. Starsze miały pomosty otwarte, a nowsze z lat 30–tych zamknięte i oszklone. W roku 1939 tabor składał się z 17 wagonów, co umożliwiało kursowanie w ciągu dnia co 7,5 minuty, zaś wieczorem i rano co 15 minut. Tylko na jednej ulicy, obecnie ul. Wojska Polskiego były dwa tory, na pozostałych jeden. Bezkolizyjne kursowanie w obie strony umożliwiały mijanki, a tory nie miały pętli końcowych, gdyż motorniczy po prostu przechodził na drugą stronę wozu i tramwaj jechał spowrotem.

Po drugiej wojnie światowej nastąpiło przekazanie ocalałego taboru komunikacyjnego w ręce polskie. Ceremonia ta odbyła się 15 lipca 1945 roku wraz z powołaniem pierwszego polskiego przedsiębiorstwa Miejskiego Zakładu Elektrycznego. Pierwszą bazą były budynki przy obecnej ulicy Mikołaja Kopernika. Linia tramwajowa uruchomiona została 6 września 1945 roku. Tramwaj kursował wtedy za Starego Rynku do dworca i na ulicę Szczecińską. W dalszej kolejności uruchomiono linię nr 1, która jeździła od dworca w kierunku ulicy Arciszewskiego, „2” zaś woziła pasażerów od ulicy Szczecińskiej do stadionu miejskiego. W roku 1945 tramwaje przewoziły 836 tys. podróżnych, a w roku 1958 już 4 mln 136 tysięcy. Komunikacja miejska działała w ramach Miejskich Zakładów Gospodarki Komunalnej, w których istniały 2 samodzielne przedsiębiorstwa oznaczone numerami 1 i 2. Działająca w ramach MPGK nr 1 komunikacja miejska obsługiwała 3 linie tramwajowe o długości 6.8 km. Tramwaje nieprzerwanie kursowały po ulicach Słupska do 16 marca 1959 roku, gdzie na trasę wyruszyły już tylko autobusy.

1 stycznia 1962 roku oddzielono wydział komunikacji od Miejskiego Przedsiębiorstwa Gospodarki Komunalnej i tak powstało Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne. Oficjalny dokument z dnia 23 maja 1962 r. stwierdza, iż przedsiębiorstwo zostało uznane i zarejestrowane jako jedyny przewoźnik miejski na terenie Słupska, dysponujący autobusami, taksówkami, osobowymi i bagażowymi.

Siedzibą zakładu był nadal budynek przy ulicy Kopernika 18. Sieć autobusowa w początkach działalności obejmowała cztery linie, w tym dwie podmiejskie: do Kobylnicy i Redzikowa. Łącznie w okresie 1962–1970 autobusy MPK przewiozły 73,4 miliona pasażerów. Stale poszerzając zasięg latem 1972 roku otwarta została „linia zielona” do Ustki, po której kursowały autobusy w dni wolne od pracy. Autobusy MPK jeździły również wożąc uczniów do szkół w Krępie, Bierkowie, Krzemienicy i Swołowie. W 1973 roku na jeden autobus przypadało 800 pasażerów, długość dziewięciu linii stałych obsługiwanych przez zakład wynosiła już 61 km, z tego na terenie Słupska aż 52 km. Ważnym wydarzeniem było uruchomienie 1 czerwca 1975 r. nowej, najdłuższej linii podmiejskiej do Ustki.

Rok 1976 był w ówczesnej historii słupskiej komunikacji datą przełomową. 1 stycznia 1976 r. zakład przemieniono w Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne, w związku z tym przedsiębiorstwo rozszerzyło granice swojego istnienia, przejmując Zakład Komunikacji Miejskiej w Lęborku. Na początku lat 80, na słupskie ulice zaczęły wyjeżdżać oprócz Jelczy, Sanów i Autosanów autobusy przegubowe marki Ikarus. Stale rozwijając jakość świadczonych usług WPK w Słupsku rozpoczęło w styczniu 1985 roku realizację inwestycji budowy trakcji trolejbusowej. Przyjęto wstępny harmonogram budowy, zakładający oddanie do użytku pierwszej linii trolejbusowej o długości 5 km, w dniu 22 lipca 1985 r. Na początku lutego 1985 r. rozpoczęto budowę trakcji trolejbusowej a 9 kwietnia postawiono pierwszy słup trakcyjny na skrzyżowaniu ul. Szczecińskiej i 11 listopada. Było to bardzo duże przedsięwzięcie nie tylko komunikacyjne ale i budowlane. Uzbrojenie ulic miejskich w słupy stalowe na których zawisła trakcja elektryczna wymagała sprawnej organizacji prac. Inwestycja ta przyspieszyła zdecydowanie modernizację i budowę ulic i skrzyżowań w mieście. Ulica Westerplatte została przebudowana na odcinku od ul Gdańskiej do Hubalczyków. Powstała nowa pętla na ul. Hubalczyków.

4 i 12 lipca sprowadzono z ZSRR trolejbusy typu ZIU–9B, a 15 lipca dokonano wstępnego rozruchu sieci, zaś 20 lipca 1985 roku o godz. 10.30 nastąpiło uroczyste otwarcie i oddanie do użytku linii „A”. Trakcja trolejbusowa, obsługiwana była wówczas przez 10 trolejbusów produkcji radzieckiej ZIU. Równocześnie w eksploatacji były 92 autobusy. Rok później 1986–1987, wprowadzono kolejne linie trolejbusowe „B” o długości 7 km oraz „C” o długości 8,5 km.

W 1999 r. podjęto decyzję o przystąpieniu do likwidacji trakcji trolejbusowej, zakończonej wiosną 2000 roku. MZK zostaje przeniesiony do nowej siedziby przedsiębiorstwa z dotychczasowej przy ulicy Kopernika do pobliskiej miejscowości Kobylnica. Przekształceniu w marciu 2001 r. uległo również przedsiębiorstwo w nowe – Miejski Zakład Komunikacji Spółkę z o.o z siedzibą w Słupsku.

Rok 2003 był przełomowym dla słupskiej komunikacji zbiorowej. Została zbudowana nowa pętla przy ul. Kołłątaja, a 23.08.2003 roku wdrożona została w życie koncepcja optymalizacji sieci komunikacji miejskiej opracowana dzięki badaniom marketingowym. Linie podmiejskie zostały skrócone do nowej śródmiejskiej pętli autobusowej przy ulicy Kołłątaja, a priorytetem stały się takie postulaty przewozowe jak punktualność, częstotliwość, bezpośredniość i dostępność.

W 2003 roku Spółka rozpoczęła wdrażanie strategii odnowy taboru na niezawodny, niskopodłogowy wyposażony w nowoczesny system informacji pasażerskiej. Pierwszym zakupem, pod koniec 2003 roku, było 8 niskopodłogowych autobusów Scania OmniCity. Na początku 2005 roku do Spółki trafiło kolejnych 7 niskopodłogowych autobusów Scania Lahti.

Źródło: Miejski Zakład Komunikacji w Słupsku


 

  © 2005-2015 Wszelkie prawa zastrzeżone   statystyki www stat.pl